door Mario Wisse
Geplaatst op donderdag 8 februari 2007 om 09:49
Afgelopen zomer zorgden The Frames voor kolkende taferelen op Lowlands. In thuisland Ierland zijn de folkrockers de al jaren de grootste band op één na. Een gesprek met zanger Glen Hansard.
The Cost heet de zesde studioplaat van The Frames die onlangs uitkwam. En die staat weer vol nummers over de duistere kanten van de liefde. Melancholie is immers zanger Glen Hansard’s ‘middle name’. ‘Too many sad words make a sad, sad song’ zingt hij in ‘Sad Songs’. En daaraan op The Cost geen gebrek. Een prachtige plaat trouwens. Niet beter dan voorganger Burn The Maps, maar dat is dan ook lastig: die heeft verdacht veel weg van een meesterwerk.
Live-reputatie
De Ieren zijn in eigen land de populairste groep na U2, en hebben een enorme live-reputatie. “Wij zijn geen band die het van de verkoop van platen moet hebben. Het gaat bij ons vooral om de optredens”, aldus Hansard. Voor het touren moet soms een hoge prijs worden betaald. “Daarom ook de titel van de nieuwe plaat”, zegt Hansard. Hij wikt en weegt zijn woorden nu. “Het leven onderweg zet een enorme druk op je sociale leven. Het is lastig om vriendschappen in stand te houden. Laat staan liefdesrelaties.”
En de verleidingen zijn groot natuurlijk. Hansard zegt één van die verleidingen, het drinken, er onlangs aan te hebben gegeven. “Dit is mijn eerste tour zonder drank. En stoppen met drinken is een goede beslissing geweest; ik hielp mijn stem naar de vernieling en raakte bovendien nogal eens bij vechtpartijen betrokken. Maar het volhouden is verdomde lastig.”
Nog even over de liefde: in een interview met een Belgisch tijdschrift stond onlangs te lezen dat Hansard het zwaar te pakken heeft van Charlotte Gainsbourg, de Franse zangeres/actrice en dochter van het legendarische duo Serge Gainsbourg en Jane Birkin. “I’m very attracted to her”, bekent Hansard lachend. “Haar laatste cd (5:55 getiteld, red) is prachtig en Charlotte zelf niet minder. Onlangs heb ik een liedje voor haar geschreven. Toen ik het af had dacht ik: ‘Fuck it’, dan stuur ik het op ook. Ze heeft al laten weten dat ze het erg mooi vindt.”
Verschrikkelijk
Hansard zit niet echt lekker in zijn vel. Hij zegt het geven van interviews eigenlijk verschrikkelijk te vinden. “Niks ten nadele van jou, maar ik zit er over te denken helemaal geen interviews meer te doen. Mijn goede vriend Damien Rice doet het ook niet. Laat mij maar gewoon spelen en verder niks.” Eigenlijk voelt Hansard zich alleen goed wanneer hij een podium onder zijn voeten heeft. Het is dus maar goed dat The Frames weer aan het touren zijn.